Un bimbo chiese alla mamma:
"Perché piangi?"
""Non capisco" disse il bambino.
La mamma lo strinse a sé e gli disse:
"E non potrai mai capire…"
Più tardi il bambino chiese al papà:
"Perché la mamma piange?"
"Tutte le donne piangono senza ragione",
fu tutto quello che il papà seppe dirgli.
Divenuto adulto, chiese a Dio: "Signore,
perchè le donne piangono così facilmente?"
E Dio rispose: "Quando l’ho creata, la donna doveva essere speciale. Le ho dato delle spalle abbastanza forti per portare i pesi
del mondo e abbastanza morbide per renderli confortevoli.
Le ho dato la forza di donare la vita,
quella di accettare il rifiuto
che spesso le viene dai suoi figli.
Le ho dato la forza per permetterle di continuare quando tutti gli altri abbandonano. Quella di farsi carico della sua famiglia senza pensare alla malattia e alla fatica.
Le ho dato la sensibilità di amare i suoi figli di un amore incondizionato, anche quando essi la feriscono duramente.
Le ho dato la forza di sopportare il marito nelle sue debolezze, e di stare al suo fianco senza cedere.
E finalmente, le ho dato lacrime da versare quando ne sente il bisogno.
Vedi, figlio mio, la bellezza di una donna
non è nei vestiti che porta, né nel suo viso,
o nella sua capigliatura.
La bellezza di una donna
risiede nei suoi occhi.
È la porta d’entrata del suo cuore; la porta dove risiede l’amore.
Ed è spesso con le lacrime che vedi passare il suo cuore".
"Perché piangi?"
""Non capisco" disse il bambino.
La mamma lo strinse a sé e gli disse:
"E non potrai mai capire…"
Più tardi il bambino chiese al papà:
"Perché la mamma piange?"
"Tutte le donne piangono senza ragione",
fu tutto quello che il papà seppe dirgli.
Divenuto adulto, chiese a Dio: "Signore,
perchè le donne piangono così facilmente?"
E Dio rispose: "Quando l’ho creata, la donna doveva essere speciale. Le ho dato delle spalle abbastanza forti per portare i pesi
del mondo e abbastanza morbide per renderli confortevoli.
Le ho dato la forza di donare la vita,
quella di accettare il rifiuto
che spesso le viene dai suoi figli.
Le ho dato la forza per permetterle di continuare quando tutti gli altri abbandonano. Quella di farsi carico della sua famiglia senza pensare alla malattia e alla fatica.
Le ho dato la sensibilità di amare i suoi figli di un amore incondizionato, anche quando essi la feriscono duramente.
Le ho dato la forza di sopportare il marito nelle sue debolezze, e di stare al suo fianco senza cedere.
E finalmente, le ho dato lacrime da versare quando ne sente il bisogno.
Vedi, figlio mio, la bellezza di una donna
non è nei vestiti che porta, né nel suo viso,
o nella sua capigliatura.
La bellezza di una donna
risiede nei suoi occhi.
È la porta d’entrata del suo cuore; la porta dove risiede l’amore.
Ed è spesso con le lacrime che vedi passare il suo cuore".
web
Ένα μωρό ρώτησε τη μαμά:
" γιατί κλαις?"
"" δεν καταλαβαίνω " είπε το μωρό.
Η μαμά τον πίεσε και είπε:
" και δεν θα καταλάβεις ποτέ..."
Αργότερα το μωρό ρώτησε τον μπαμπά:
" γιατί κλαίει η μαμά?"
"όλες οι γυναίκες κλαίνε χωρίς λόγο",
Ήταν όλα όσα μπορούσε να του πει ο μπαμπάς.
Να γίνεις ενήλικας, ρώτησε ο Θεός: " Κύριε,
Γιατί οι γυναίκες κλαίνε τόσο εύκολα?"
Και ο Θεός είπε, " όταν το δημιούργησα, η γυναίκα έπρεπε να είναι ξεχωριστή. Της έδωσα δυνατούς ώμους για να κουβαλήσει τα βάρη.
Του κόσμου και αρκετά μαλακό για να τους κάνει να άνετα.
Της έδωσα τη δύναμη να δωρίσει ζωή,
Να δεχτώ την απόρριψη
Που συχνά προέρχεται από τα παιδιά του.
Της έδωσα δύναμη να της επιτρέψει να συνεχίσει όταν όλοι οι άλλοι φεύγουν. Να φροντίζει την οικογένειά του χωρίς να σκέφτεται την αρρώστια και την κούραση.
Της έδωσα την ευαισθησία να αγαπάει τα παιδιά της άνευ όρων αγάπης ακόμα και όταν την πλήγωσε σκληρά.
Της έδωσα τη δύναμη να υπομείνει τον άντρα της στις αδυναμίες της, και να σταθεί στο πλευρό της χωρίς να δίνει.
Και τέλος, της έδωσα δάκρυα να χύσει όταν νιώθει την ανάγκη.
Βλέπεις, γιε μου, η ομορφιά μιας γυναίκας.
Δεν είναι στα ρούχα που κουβαλάει ή στο πρόσωπό του.
Ή τα μαλλιά του.
Η ομορφιά μιας γυναίκας
Κατοικεί στα μάτια του.
Είναι η πόρτα εισόδου της καρδιάς του, η πόρτα που κατοικεί η αγάπη.
Και συχνά με δάκρυα βλέπεις μέσα από την καρδιά του ".
Web
" γιατί κλαις?"
"" δεν καταλαβαίνω " είπε το μωρό.
Η μαμά τον πίεσε και είπε:
" και δεν θα καταλάβεις ποτέ..."
Αργότερα το μωρό ρώτησε τον μπαμπά:
" γιατί κλαίει η μαμά?"
"όλες οι γυναίκες κλαίνε χωρίς λόγο",
Ήταν όλα όσα μπορούσε να του πει ο μπαμπάς.
Να γίνεις ενήλικας, ρώτησε ο Θεός: " Κύριε,
Γιατί οι γυναίκες κλαίνε τόσο εύκολα?"
Και ο Θεός είπε, " όταν το δημιούργησα, η γυναίκα έπρεπε να είναι ξεχωριστή. Της έδωσα δυνατούς ώμους για να κουβαλήσει τα βάρη.
Του κόσμου και αρκετά μαλακό για να τους κάνει να άνετα.
Της έδωσα τη δύναμη να δωρίσει ζωή,
Να δεχτώ την απόρριψη
Που συχνά προέρχεται από τα παιδιά του.
Της έδωσα δύναμη να της επιτρέψει να συνεχίσει όταν όλοι οι άλλοι φεύγουν. Να φροντίζει την οικογένειά του χωρίς να σκέφτεται την αρρώστια και την κούραση.
Της έδωσα την ευαισθησία να αγαπάει τα παιδιά της άνευ όρων αγάπης ακόμα και όταν την πλήγωσε σκληρά.
Της έδωσα τη δύναμη να υπομείνει τον άντρα της στις αδυναμίες της, και να σταθεί στο πλευρό της χωρίς να δίνει.
Και τέλος, της έδωσα δάκρυα να χύσει όταν νιώθει την ανάγκη.
Βλέπεις, γιε μου, η ομορφιά μιας γυναίκας.
Δεν είναι στα ρούχα που κουβαλάει ή στο πρόσωπό του.
Ή τα μαλλιά του.
Η ομορφιά μιας γυναίκας
Κατοικεί στα μάτια του.
Είναι η πόρτα εισόδου της καρδιάς του, η πόρτα που κατοικεί η αγάπη.
Και συχνά με δάκρυα βλέπεις μέσα από την καρδιά του ".
Web
***
Un bimbo chiese alla mamma:
"Perché piangi?"
""Non capisco" disse il bambino.
La mamma lo strinse a sé e gli disse:
"E non potrai mai capire…"... Δείτε περισσότερα
"Perché piangi?"
""Non capisco" disse il bambino.
La mamma lo strinse a sé e gli disse:
"E non potrai mai capire…"... Δείτε περισσότερα
Ανάρτηση που είχα κρατήσει στις 20/8/18 στα πρόχειρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή