Το θυμάμαι συχνά, εδώ και καιρό,

 ενώ δεν θυμάμαι ποιος σοφός το είπε.

Στην γκουγκλ που έψαξα, βρήκα πολλές λογοτεχνικές εξηγήσεις, κ.λ.π., εν ολίγοις, δεν καλύφθηκα σ' αυτό που θυμάμαι και εννοώ.

Όποιος κι αν το είπε, είχε πολύ μεγάλο δίκιο.

"Ν' αγαπάς όλον τον κόσμο, όμως ΠΟΤΕ, ΠΟΛΥ, ΚΑΝΕΝΑΝ!"

"Μα, κανέναν!" θα συμπλήρωνα εγώ, ειδικά αν είσαι τύπος σαν κι εμένα, που αγαπάω ΠΟΛΥ και ΠΟΛΛΟΥΣ!

Σωστό μαρτύριο, ειδικά, αν έχουν προβλήματα.

Πού με βρήκα, να με γυρίσω πίσω, να με αλλάξω;

Πού;

***

Προς το παρόν, άλλαξα τον τίτλο του blog, γιατί μπήκα στην ιντερνετική 16ετία, ευτυχώς, χωρίς τον νταλκά και το κουπί των προηγουμένων χρόνων!

Απλά, μ' εκνεύρισε η πυξίδα με το ίδιο κάδρο της ανακοίνωσης του Γενάρη, κι είπα να κουνήσω τις αράχνες.